Naar boven

foto1 foto2 foto3 foto4 foto5
2012 was het jaar dat de Soulshow 40 jaar bestond. We vierden dit samen met de fans en Ferry Maat in The Spot in Bussum.
40 jaar Soulshow - feest: Ferry krijgt cadeau's van Kees van der Meer (rechts) en Gert-Jan van der Lee (midden) van de Fan-website 'Soulshow Digitaal' namens de fans.
Ferry Maat bij Radio Noordzee Internationaal.
Ferry Maat bij Hilversum 3.
Ferry Maat bij Radio 10 (links) en Radio Veronica (rechts)

De Soulshow

djDe Soulshow. Ferry Maat begon dit legendarische radio programma in 1972 op de zeezender Radio Noordzee Internationaal. Het muziekprogramma draaide soulmuziek die destijds alleen in de discotheken gedraaid werd. Door dit programma werd de voornamenlijk Amerikaanse soul-, disco- en funkmuziek ook een begrip in Nederland. Presentator Ferry Maat inspireerde vele disc-jockey's die nu wereldberoemd zijn.

Fansite van de Soulshow

Soulshow Radio: www.soulshow.nl

Get Adobe Flash player

Soulshow Digitaal

We hebben 191 gasten en geen leden online

Gelezen in  De Pers   

Door: Dirk Koppes

Hij was de eerste Nederlandse dj die zwarte muziek op de radio draaide. Afgelopen 9 september (hoe toepasselijk een donderdag) krijgt de radiopionier de Marconi Award voor zijn 35 jaar lange kruistocht voor soul, funk en disco. Koken kan hij niet, maar soulfood gaat er altijd in.

Afgelopen zaterdagavond, 19.00 uur. De radio staat afgestemd op Radio Veronica. Een stem die klinkt als een kruising tussen een krolse kater en een huilende wolf, gevoed door een levenslang infuus van bourbon whiskey, kondigt aan dat het tijd is voor de Soulshow. Al vijfendertig jaar laat de legendarische Amerikaanse dj Wolfman Jack horen dat hij de show van Ferry Maat helemaal top vindt.

Twee uur lang volgen de hits van Cameo, Luther Vandross, Prince en vanzelfsprekend Chic door de ether. Alleen Earth, Wind and Fire ontbreken op 1 september, anders zou de luisteraar helemaal het gevoel krijgen dat hij in een tijdmachine stapt naar begin jaren tachtig. Want Ferry Maat (60) klinkt als, tsja, Ferry Maat. Een heldere hoge stem die vlot onder een permanente discobeat de ene funkkraker na de andere soulgroove aan elkaar praat. Een generatie dj’s als Tiësto, Tom Holkenborg (Junkie XL) en Armin van Buuren is schatplichtig aan de discomixen van Maat.

Maandag 3 september, huize Maat in het Gooise Huizen. We hebben net de ruime keuken verkend en – nog voor hij een goed glas rosé inschenkt – zet Ferry ‘even een muziekje’ op. Het beige en turkoois meubilair (stijl country & living) zorgt voor een behaaglijke achtergrond, aan de muur hangen kleine schilderijen van mevrouw Maat. Enthousiast praat Ferry over de verbouwing van de keuken, al kookt hij er zelf nooit. Voor De Pers wil hij zich wel aan het aanrecht wagen. Als vleesliefhebber kan Maat zich wel vinden in een avond soulfood. Bij zijn favoriete muziekstijl horen zuidelijke gerechten als gefrituurde kip, koolsalade met bacon, rijst en vooral veel ham.

Lees meer: 35 jaar Ferry Maats Soulshow

Gelezen in BN De Stem :

door Monique de Knegt

„Als ik mezelf terug hoor in die oude uitzendingen erger ik me dood”, ontboezemt Ferry Maat. „Ik klink als Donald Duck, zo snel praat ik. Door schade en schande ben ik rustiger geworden. Als je ten onrechte wordt ontslagen, met alle publiciteit eromheen, loop je emotionele schade op. Vroeger was ik keihard, ook voor mezelf. Nu kan ik van een mooi stukje Chopin volschieten.”

Een beetje ongemakkelijk poseert de Veronica- dj voor de fotograaf. „Dat is verlegenheid”, zegt de man die als presentator van de hitparade een miljoenenpubliek trok.

„Ik wil gehoord worden, niet gezien. Ik ben onzeker over mijn uiterlijk: ik zie mezelf niet als mooie man. Dat is ook een van de redenen waarom ik destijds ben gestopt met televisie. Ineens kwamen er mensen op me af omdat zij mij herkenden. Vreselijk vond ik dat. Daarnaast vind ik dat je met televisie te veel afhankelijk bent van anderen. Dat is niks voor mij. Ik ben een controlfreak. Ik heb een idee in m’n hoofd en zo moet het gebeuren. Ik ben heel rechtlijnig en kan moeilijk delegeren.”


Ferry Maat op de Firato‘Dodelijk’ noemt hij de live Soulshow op de Firato, waar een meute mensen de studio binnendrong. Door het gedrang donderde de apparatuur naar beneden. „In een live-uitzending! Dan komt het aan op improviseren en daar ben ik slecht in. Ik ben een muziekdeejay die alles grondig voorbereid, ik ben niet zo van het woord.” Een pianobelofte was hij. Als jochie van 7 jaar oefende hij twee uur per dag. „Dat vond ik niet leuk, maar het moest. Toen bleek dat ik veel talent had, heeft mijn moeder haar onderwijsakte voor pianolerares gehaald. Dat deed ze aanvankelijk om mij te helpen. Toen ze de akte binnen had, was ik haar ongeveer voorbij gestreefd. Ik heb een absoluut gehoor. Dat komt niet vaak voor. Ik kon alles meteen feilloos naspelen en zat meteen in de goede toonsoort. Uit angst voor blessures mocht ik niet voetballen, tennissen of op welke sport dan ook. Ik heb het geaccepteerd en gedaan. Ik was enig kind, wist niet beter.

„Voordeel was dat ik me populair maakte met m’n pianospel. Ik was het paradepaardje op school. Ze zagen me als wonderkind. Dat kon ik wel gebruiken, want ik was klein en toen ik 11 jaar was, kwam ik op de middelbare school, omdat ik eerder een klas had overgeslagen.”

Hij ging na het conservatorium ‘plaatjes draaien’. Eerst in een discotheek in Loosdrecht, daarna op verzoek van Willem van Kooten bij Radio Noordzee. „Dag en nacht was ik bezig met muziek. Nederland was de proeftuin van Europa. Platenmaatschappijen brachten nieuwe nummers als eerste in Nederland uit. We waren toonaangevend. Er waren weken dat ik veertig, vijftig singletjes luisterde, plus nog elpees.”

Nu de laatste haren uitvallen, klatert het goud. Veronica-dj Ferry Maat (60) verdient meer dan hij ooit gedaan heeft en krijgt na de Gouden Harp van vorig jaar, de Marconi Award uitgereikt voor zijn hele oeuvre.

„Ik ben er blij mee, want het is een prijs van vakbroeders en die gunnen elkaar weinig. Het is een vrij egoïstisch wereldje.”

Lees meer: Radio maken is therapie voor Ferry Maat

Geen danstype, wel enthousiaste propagandist van zwarte muziek. In de steeds zakelijkere radiowereld houdt dj Ferry Maat het al 35 jaar vol met de Soulshow

Door Gerry van der List.

'Poeh poeh, zo'n uitzending kost toch wel een hoop energie. Ik ben weer een kilootje lichter.' Een enigszins verhit ogende Ferry Maat komt puffend de trap aflopen van de radiostudio in Naarden. Hij heeft daar net Maat in de middag gepresenteerd, het naar hem genoemde programma dat elke werkdag tussen 13.00 en 16.00 uur te beluisteren valt op Radio Veronica. Het zou routine moeten zijn. De bekende diskjockey (60) doet dit werk namelijk al sinds het begin van de jaren zeventig. 'Maar het blijft een inspannende bezigheid. En ik word natuurlijk ook een dagje ouder. Dat merk ik soms wel.'

Het presenteren is des te inspannender door het hoge tempo. Maat introduceerde in Nederland de fast radio, waarbij hij met zijn karakteristieke hoge stemgeluid met duizelingwekkende snelheid platen aan elkaar praatte. Een eindeloze reeks programma's, waaronder allerlei zeer goed beluisterde hitparades, gaf hij op die manier een bijzondere flow mee. Maar zijn naam wordt tot op de dag van vandaag toch vooral geassocieerd met dat ene programma dat 35 jaar geleden begon. Bijna wekelijks wordt hij aangesproken op de Soulshow die in de jaren zeventig en tachtig op donderdagavond bij de TROS zo veel luisteraars trok dat winkeliers tijdens de koopavond last hadden van een omzetdaling. Op de website soulshow-digitaal.nl kunnen de fans tegenwoordig nog eens nagenieten van oude afleveringen. Maar wat niet iedereen beseft, is dat het programma behalve een verleden ook een heden heeft. Elke zaterdagavond, tussen 19.00 en 21.00 uur, komen sinds drie jaar op Radio Veronica Kool and The Gang, Deniece Williams, Dan Hartman, Stevie Wonder en andere lievelingen van Maat weer volop aan bod.

Lees meer: Pop muziek...de Romantiek is weg

Door NILS ELZINGA


Bijna achteloos reconstrueert radio-icoon Ferry Maat (60) de levensgevaarlijke aanslag van 15 mei 1971.

"Het is," zegt hij, "dat de daders de bom onnauwkeurig hadden geplaatst. Als volgens plan de brandstoftank was geraakt, was het schip geëxplodeerd. Nu zette de ontploffing alleen het achterdek in lichterlaaie. Een blusboot haalde iedereen ongedeerd van boord."

 

 De MEBO II op zolle zee

 

Ferry Maat was zojuist begonnen als dj op de Mebo II, het zendschip waarmee Radio Noordzee Internationaal vlak buiten territoriale wateren het Nederlandse verbod op commerciële radio omzeilde. Dat hij 36 jaar later een radioloopbaan bekroond zou zien met Nederlands belangrijkste radioprijs, kon de beginneling van toen allerminst bevroeden.

De opdracht voor de aanslag bleek afkomstig van Radio Veronica (niet te verwarren met Maats huidige werkgever, red.), destijds als enige andere commerciële zender onze grote concurrent," vervolgt Maat. "Veronica-eigenaar Bul Verweij verdween een jaar achter de tralies."

Dergelijke Wild West-verhalen maakten de vroege jaren ’70 in radiokringen tot een legendarisch tijdperk. "Pionieren was het. Door schade en schande wijs worden."Ferry Maat bij Radio Noordzee

Maar in augustus 1974 was het voor beide radiostations einde oefening, toen Nederland de internationale anti-zendpiratenwet ratificeerde. Maat vertrok naar de TROS, met medeneming van zijn Soulshow, het in 1972 begonnen programma dat hem legendarisch zou maken.

"Ik was de enige die soul, funk en disco draaide op de radio. Muziek die ik waardeerde in de discotheken, waar ik werkte voor Noordzee. Dat sloeg aan. Amerikaanse muziek was op de radio een ondergeschoven kind. Britse rock-’n-roll, dat draaide men. De Soulshow kreeg zo een signalerende functie: bij mij kwamen platen aan bod die anders onopgemerkt bleven."

"Al snel verdubbelde de Soulshow van een uurtje op donderdagavond naar twee. Aantallen van 700.000 luisteraars werden heel gewoon," vervolgt Maat. Ter vergelijking: geen enkele radiozender haalt deze luistercijfers in de avonduren. "Daarbij moet ik wel zeggen dat de concurrentie tegenwoordig veel groter is."

Halverwege de jaren ’80 introduceerde Maat De Bond van Doorstarters, een onderdeel van zijn programma waarin hij wekelijks een ingestuurde mixtape integraal draaide. Een hele generatie dj’s raakte geïnspireerd, inclusief grootheden als Tiësto, Ferry Korsten en Michel de Hey. Maat: "Dat beschouw ik als een grote eer. Een teken dat ik het toch leuk gedaan heb."

In zijn veertien jaar bij de TROS werd hij met afstand Nederlands best beluisterde dj. Op de vijf hitlijsten die hij tijdens de daguren presenteerde, schakelden geregeld 3,5 miljoen mensen in. Maat: "Alleen Lex Harding van Veronica kwam in de buurt." Maar in Maats loopbaan klonk niet uitsluitend hosanna. "In 1990 vertrok ik opgebrand bij Radio 10. Ik maakte zeventien uur radio en was ook programmadirecteur, een functie met veel gezeik."

Een terugkeer bij de TROS eindigde in 1992 in ontslag na ruzie met programmaleider Ton Daalhuisen: "Die man was gespeend van elke radiokennis."

Negen jaar later volgde een soortgelijk scenario bij de NRCV na wrijving over de muzikale inhoud van Maats programma’s. "Ik heb principes en daar houd ik aan vast. Maar vergis je niet, hoor: bij de NCRV heb ik vakmatig misschien wel de leukste tijd van mijn carrière gehad. Eigenlijk was elke nieuwe periode bij de radio op zijn eigen manier leuk," glundert de zestiger. "Ik ben tenslotte al 36 jaar met mijn hobby bezig!"

Ook de laatste jaren heeft Maat het naar zijn zin. "Veronica en ik zijn erg gelukkig met elkaar. Wegens het succes van mijn huidige programma’s, De Soulshow en Maat in de middag, is mijn contract onlangs zelfs opengebroken tot 2010. Aan stoppen denk ik niet. Ik vind dit spelletje nog veel te leuk."

Bron: AD.nl

  De veranderende muziekmarkt
 
Brenno de Winter Wednesday 27 July 2005

Er zal weinig discussie zijn over het feit dat fysieke muziekwinkels het momenteel erg zwaar hebben, waarbij sommigen zelfs de deuren moeten sluiten. "Mensen kopen geen cd's meer", bekent een uitbater tijdens de leegverkoop van zijn winkel. "Mensen downloaden de muziek liever en dat is slecht nieuws voor mij." Schoorvoetend erkent de ondernemer dat zijn kinderen ook geen muziek kopen en het liever anders uitgeven.


En daar wringt zich precies de schoen, want de jeugd is al sinds jaar en dag de grootste suikeroom van de muziek industrie. Ook mijn nichtje (15) is slim genoeg om geen twintig euro neer te tellen voor een muziek-cd om daarna te ontdekken dat ze hem niet kan beluisteren op de computer en bij haar vader in de auto. Ze spendeert haar geld liever aan beltegoed om met vriendjes en vriendinnen te sms'en, patat, ijs, een incidentele game en natuurlijk kleding.


Haar vriendjes zijn notoire sms'ers en gamers. Dat haar oom vroeger spaarde voor een cassettebandje van de Dolly Dots werkt bij haar vooral op de lachspieren.


Achter de feiten aanhollen


Daarbij is er nog iets. Muziek in digitaal formaat is veel handiger dan cd's, want een complete muziekverzameling op een mp3-speler is veel handiger dan het meezeulen van 200 cd's. Mensen kiezen gewoon het gemakkelijkste formaat en dus werd de bandrecorder ooit ingeruild voor de cassette en met hetzelfde gemak verving de cd het beproefde vinyl. Maar hoe gemakkelijk de klant ook mag switchen, de entertainmentindustrie zelf is nogal behoudend en probeerde zonder veel succes de strijd aan te binden tegen cassette en videoband. Uiteindelijk werd het gemak van beide media ontdekt en ook omhelsd.


Maar in de online wereld gaan dingen sneller en dus gaat kostbare tijd verloren tijdens de fase waarin de industrie de gebruikelijk weerstand geeft. Terwijl de platenbazen treuzelen ontstaan peer-to-peer-netwerken, waarin het delen van de online muziek welig tiert. Net zoals er vroeger massaal cassettebandjes werden uitgewisseld.


De muziekindustrie reageert met wisselend succes via procedures bij rechtbanken, waarbij goede initiatieven die wèl de verandering in de markt op een legale manier bespelen ook juridisch worden gefileerd. En zo ging mp3.com ten onder aan de strijd van de gevestigde orde tegen de 'Jukebox-in-the-Sky', waarbij bezitters van cd's toegang konden krijgen tot een warenhuis om overal ter wereld hun legaal gekochte muziek te kunnen beluisteren. Diverse online retailers konden vervolgens muziek toegankelijk maken als een cd werd verkocht.


Nu, bijna vier jaar later, is de industrie dan zo ver dat ze zelf muziekwinkels hebben opgezet en de muziek in digitaal formaat verkopen. Daarbij wordt het gebruik beperkt tot een computer, wat mp3-spelers en een beperkt aantal afdrukken op een cd, dankzij versleuteling met drm-technologie. Wie dus een nieuwe computer koopt, mag ook een nieuwe muziekcollectie aanschaffen, terwijl de Linux-gebruiker de muziek helemaal niet kan beluisteren. Dit in tegenstelling tot shops waar heel goedkoop niet versleutelde muziek wordt aangeboden, zoals EMusic, Download Music Mart en mp3tunes.com. Ook zijn er steeds meer artiesten die hun muziek gratis aanbieden, zoals op de site van het Nederlandse simuze.nl.


Tijd voor verandering


De online concurrentie is groot, net als de technische beperkingen voor de gebruikers van de Free Download Shop. Toch bekent Breukhoven in zijn artikel dat de omzetten hoger dan verwacht uitvallen, iets wat andere muziekwinkels ook claimen. Misschien is het dan tijd de conclusie te trekken dat mensen in redelijkheid best bereid zijn voor muziek te betalen en ze dat massaal bewijzen als ze de kans krijgen. Misschien is het toch niet zo beroerd gesteld met de concurrentie van illegaal aangeboden content en wil de muziekliefhebber niets liever dan gewoon bediend worden in zijn behoefte.


Kortom markten veranderen. Wat de supermarkten ooit deden met de kleine kruidenier, groenteboer en slager en op dit moment met de computerboer om de hoek, doet digitale muziek met de platenwinkels. Mensen bepalen zelf hoe en waar ze iets kopen en dus hebben leveranciers naar de markt te luisteren.


Het illegaal aanbieden van content is dan ook niet de echte oorzaak van de dalende omzetten in cd-verkopen, maar slechts een katalysator in het onvermijdelijke proces van verandering. Breukhoven zou dat als geen ander moeten weten, want zijn bedrijf begon immers als stoorzender van de muziekindustrie door platen via parallelimport naar Nederland te halen.


Waarschijnlijk ziet de Free Record Shop dat ook, want niet voor niets is het assortiment in de winkels al uitgebreid met games, boeken, dvd's en gadgets. Als Hans eens goed naar de klant luistert dan zou hij ongetwijfeld anders over 'crime tunes' denken en zelfs mijn nichtje weer naar zijn winkels kunnen lokken.


Brenno de Winter is medewerker van Webwereld.



[bron: Webwereld]

Leden

Bronvermelding

Foto's o.a. gemaakt door Sylvan Stoet en Roel Azaro